Ovih dana nešto lutam na najviše vrhove planina i maštam o domaćim jelima iz starih peći koja mirišu na drva...sjetih se Umoljana i Lukomira, gdje smo par puta porodično sjedili pa rekoh da podijelim bar članak o njima za one koji se nisu nekad bar na kratko vratili nekoliko stoljeća unazad, možda još nekome zamiriše ta starina :)
U vrletima planine Bjelašnice, na 1472 metra nadmorske visine , smješteno je selo Lukomir - simbol istorijskog, kulturnog, arhitektonskog i ambijentalnog naslijeđa Bosne i Hercegovine. To je ujedno najviše naseljeno geografsko mjesto u BiH, od Sarajeva udaljeno 42 km .
Selo Lukomir je jedinstveno po svojim kamenim kućamakoje su prekrivene šindrom od trešnjinog drveta. Kuće imaju četvrtastu osnovu sa ložištem u sredini. Zidovi su načinjeni od kamena i imaju male prozore. U selu se nalazi oko 50 kuća od kojih je 20 još uvijek naseljeno, a na bogatim bjelašničkim pašnjacima bude i do 4.000 ovaca.
Put od sela Šabića do Lukomira ljeti ide prilično dobrim makadamom. Pješačenje visokogorskim pašnjacima, ispod najvisočijih vrhova planine je poseban doživljaj. Zimi je taj put zameten i veći dio stanovnika odlazi u niže predjele jer se u Lukomiru danas živi sezonski. Od kraja aprila pa sve do septembra, ljudi se ovdje bave uglavnom stočarstvom i zemljoradnjom. Lukomir jepoznat po svojoj tradicionalnoj odjeći, a žene i danas nose pletene odjevne predmete kakvi su se nosili i prije nekoliko stoljeća. Mještani su veoma ljubazni i gostoprimljivi. Ponudiće vam kafu,domaći čaj i upoznati sa njihovim svakodnevnim životom koji je ostao isti kao prije nekoliko stotina godina.
https://www.dron.ba/en/portofolio/lukomir-last-bosnian-village-dron-ba-za-n1/
Selu Umoljani, koje se nalazi na 1275 metara nadmorske visine, mnogo je lakše prići nego Lukomiru. Za Umoljane se veže zanimljiva legenda o opasnoj nemani koja je izašla iz kanjona Rakitnice i krenula prema selu da ih pojede. Mještani su umolili (a tako su Umoljani i dobili ime) Boga da skameni neman, a na putu kojim je prošla ostao je vijugav trag kojim danas teče voda, a zovu je Studen potok.
Za razliku od Lukomira, u Umoljanima ima života i tokom zime, jer tu ostaje da živi desetak stanovnika koji svoje domove ne napuštaju i kada snijeg napada.
Za one koji cijene domaću kuhinju ,kroz lokalnu kolibu – restoran, gdje se može pojesti pita ili neka druga tradicionalna jela, tokom subote i nedjelje prođe i po nekoliko stotina turista.
https://www.youtube.com/watch?v=kOSMBOuKAc4
Slike preuzete sa:
http://bigbosnianadventure.blogspot.com/2011/10/hiking-to-lukomir.html
https://www.bljesak.info/kultura/flash/lukomir-posljednje-pravo-selo-u-bih/208176
https://www.bradtguides.com/destinations/europe/via-dinarica/umoljani.html
:(Još nema komentara